Plaatsnamen als Keltische erfenis
In de eeuwen voorafgaande aan onze jaartelling sprak men op een groot deel van het Europese continent, ook in de Lage Landen, een Keltische taal. Daar deze mensen zelf bijna geen geschriften hebben nagelaten zijn we aangewezen op Griekse en Latijnse bronnen die iets over de Keltische talen en hun sprekers mededelen. Daarnaast kan ook de etymologie van plaatsnamen meer inzicht verschaffen in de omvang en ontwikkeling van het Keltische taalgebied.
Gohil heeft zich in zijn onderzoek gericht op de bronnen en de etymologie van plaatsnamen in Bretagne, Noord Frankrijk, de Benelux, Duitsland, Tsjechië en Slovakije en de aangrenzende gebieden in Denemarken, Polen en Oostenrijk. De resultaten van zijn onderzoek zijn waardevol materiaal voor archeologen, etnografen en historici.
Het onderzoek van Gohil is verricht binnen het kader van een overkoepelend onderzoeksproject naar Keltische plaatsnamen in Europa en Klein-Azië. De voorlopige resultaten van dit project worden medegedeeld in een digitale conceptversie van een woordenboek over Keltische plaatsnamen dat in 2008 zal worden afgerond.